Χωριό

Φωτογραφίες από το χωριό της Πάουλα, την Ραβένα. Πήγε η Μαρίνα.


Το αυτοκίνητο του Κλεμέντε Chevrolet Opala, που βγαίνει μόνο σε σπέσιαλ περιπτώσεις και ένας σκίουρος.


Μπανανιές.


Ο Ρικάρντο με τον Κλεμέντε. Το δέντρο πίσω κάνει ένα πολύ ωραίο φρούτο την ζαμπουτικάμπα. Σαν μούσμουλο ένα πράγμα...


...και αρέσει πολύ στη Μαρίνα.


ζαχαροκάλαμο





Ουρουκούν. Από αυτό τον καρπό βγάζουν κόκκινη μπογιά και βάφουν τα πρόσωπά τους οι τοπικοί ινδιάνοι.


Μαμάο. Στην ευρώπη το λέμε παπάγια.


Ροδιά.


Πορτοκαλιά.










Πάουλα και παπαγάλος.

Σακολάο

Σακολάο: Μανάβικο όπου ολα τα φρούτα και τα λαχανικά έχουν την ίδια τιμή. Παίρνεις λοιπόν την σακουλάρα σου, γεμίζεις, ζυγίζεις, πληρώνεις. Απλό.

Odilara

Τους τελευταίους δύο μήνες βοηθούσα το γκρουπ του φίλου Γκουστάβο, τους Οντιλάρα, με τον ήχο, τους μετρονόμους και τα tapes για την παρουσίαση του πρώτου τους cd. Χτες το βράδυ λοιπόν στο κλαμπ "Πίκι", που ξεπούλησε όλα τα 600 εισιτήρια, πήγαν όλα καλα.


Φτάσαμε νωρίς για soundcheck και φώτα.



στην κονσόλα του ήχου ο Φαμπρίσιο στο στούντιο του οποίου ηχογραφήθηκε και το άλμπουμ.


τα όπλα μου :)


Πάμε!


...μια για τον Γκουστάβο.

Comida de Buteco 2010

Χθές ξεκίνησε ο ετήσιος διαγωνισμός Comida de buteco
"Κομίντα" σημαίνει φαγητό και "Μποτέκο" είναι ένα είδος μπαρ/μεζεδοπωλείου που υπάρχει σε όλη τη Βραζιλία. Το Μπέλο Οριζόντε θεωρείται η πρωτεύουσα των μποτέκος. Οποιος δεν έχει παραλία, εκτός από τα βουνά, πάει και στο μπαρ...


Κάθε μποτέκο δημιουργεί και προτείνει ένα νέο πιάτο. Οι πελάτες δοκιμάζουν και ανάλογα ψηφίζουν. Εμείς πήγαμε στο «Via Cristina» γνωστό και για την τεράστια συλλογή του από «κασάσα», το ποτό από το οποίο φτιάχνουμε και την καϊπιρίνια.


Το φετινό θέμα του διαγωνισμού είναι ένα λαχανικό που ονομάζεται «Ζιλό» και είναι ένα πράγμα σαν αγκινάρα (?) ή κάπως έτσι, και το οποίο πρέπει να είναι στο πιάτο που προτείνεται.


Εμείς το φάγαμε γεμιστό με τυρί και βοδινό στη σχάρα συνοδευόμενο από το μαντζιόκα τηγανιτή, που είναι μια ρίζα που μοιάζει με την πατάτα. Σούπερ! Του βάλαμε δέκα και το φχαριστηθήκαμαν.

Καράσα

Στο Μπέλο Οριζόντε μπορεί να μην έχουμε παραλίες αλλά, όπως και σε όλη την υπόλοιπη Βραζιλία, η φύση έχει τους τρόπους της να σε αποζημιώνει. Περίπου μια ώρα έξω από την πόλη το τοπίο είναι πολύ διαφορετικό.


Το μέρος λέγεται Καράσα (μουράκλα σε ελεύθερη μετάφραση) γιατί οι κορυφές του βουνού σχηματίζουν ένα πρόσωπο.


καταρράκτες...






και ξανάμανά καταρράκτες...






κάπου εδώ κοντά πρέπει να είναι ο λύκος..


νάτος!